به گزارش نبض بورس، به منظور فرآوری مواد اولیه نسـوز، این شـرکت طرح توسـعه فرآوری مواد اولیه منیزیتی به ظرفیت ۳۰هزارتن را در استان اصفهان (شهرستان دهاقان شهرک صنعتی جمبزه) اجرا نمود؛ عملیات اجرایی این طرح در سـال ۱۳۹۵ آغاز و در سـال ۱۴۰۲ به بهره برداری رسـید.
در اردیبهشـت ماه ۱۴۰۲ تولید منیزیت با درجه خلوص پایین (مواد اولیه قابل اسـتفاده در تولید محصـولات نسـوز) در کوره دوار جمبزه مورد بهره برداری آزمایشـی قرار گرفت و به مدت یک ماه فعالیت داشـته و به دلیل قطعی برق تا تاریخ شـهریور ماه غیر فعال بوده که پس از رفع موضــوع قطعی برق در مهرماه، کوره مجدد روشــن و راه اندازی شــد، ولیکن به دلیل مشـکلات فنی و تخریب لایه نسـوز مجدداً متوقف شده است.
همچنین به منظور ورود به عرصـــه تولید محصـــولات دولومیتی و آهک با تصـــاحب معدن دولومیت دوچشـمه در اسـتان همدان شـهرسـتان نهاوند، طرح توسـعه فرآوری مواد اولیه دولومیتی و آهک هیدراته در مجاورت این معدن با ظرفیت اسـمی ۳۰ هزار تن در سـال ۱۳۹۹ آغاز و در سـال ۱۴۰۱ به بهره برداری رسید. لیکن از مهر ۱۴۰۲ به دلیل عدم وجود بازار مناسب و کیفیت پایین محصولات متوقف می‌باشد.
حال براساس صورت‌های مالی سال ۱۴۰۲، سود ناخالص این شرکت با ۳٪ کاهش به عدد ۲.۷۰۳.۷۹۱ میلیون ریال، سودعملیاتی با ۳۸٪ کاهش به عدد ۱.۱۰۳.۸۹۷ میلیون ریال و سودخالص با ۶۴٪ کاهش به سطح ۴۷۵.۳۳۸ میلیون‌ریال رسیده است.
مدیریت شرکت در راستای توجیه و شفاف‌سازی درباره دلیل افت شاخص‌های سود و زیانی در سال مالی ۱۴۰۲ نسبت به سال‌های قبل، طی مکاتبه‌ای با مدیریت نظارت بر ناشران، کمبود مواد اولیه ناشی از مشکلات تخصیص ارز توسط بانک مرکزی، محدودیت مصرف برق در تابستان، محدودیت مصرف گاز در زمستان، توقف طرح‌های‌توسعه‌ای به علت قطعی برق و گاز را به عنوان عوامل اثرگذار بر این موضوع مطرح کرده است.
امّا پس از اندکی بررسی بر روی صورت‌های مالی شرکت و گزارش تفسیری مدیریت، می‌توان دلیل اصلی افت قابل توجه سود عملیاتی را ناشی از کاهش درآمد‌های عملیاتی صادراتی دانست! علی رغم این که درآمد‌های عملیاتی داخلی با ۸٪ رشد نسبت به سال مالی ۱۴۰۱ محقق شده، اما درآمدفروش صادراتی شرکت با ۵۳٪ کاهش همراه بوده؛ مسئله‌ای که مدیریت شرکت در افشای موضوع، به آن هیچ اشاره‌ای نداشته است!
از نگاه دیگر، نقدی که می‌توان به عملکرد مالی و مدیریتی کفرا وارد نمود مسئله عدم تناسب درآمد‌های شرکت با هزینه‌های آن است! به بیان صریح‌تر، درآمد‌های عملیاتی این شرکت طی سال ۱۴۰۲ با ۵٪ افزایش نسبت به سال مالی گذشته همراه شده؛ این درحالی است که در این دوره هزینه‌های اداری و عمومی و فروش شرکت افزایش قابل توجه ۳۷٪ را تجربه نموده است.
نکته جالب توجه دیگر، افزایش ۵۴٪ هزینه‌مالی شرکت ناشی از اخذ تسهیلات و سایر روش‌های تامین مالی می‌باشد؛ معمولاً اتخاذ چنین تدابیری توسط مدیریت شرکت‌ها بایستی منجر به افزایش سرمایه در گردش و نتیجتاً رشد درآمد‌های عملیاتی و سود شرکت گردد، درغیر این صورت تبعات آن صرفاً تحمیل هزینه بهره به ساختار مالی شرکت و کاهش سطح سود خالص فعلی خواهد بود؛ موضوعی که در صورت سود و زیان کفرا به سادگی قابل مشاهده است.
